W dobie pandemii wszyscy byliśmy zmuszeni do odnalezienia się w nowej rzeczywistości. Była to rzeczywistość, w której uczniowie mieli z sobą wyłącznie kontakt on-line.
Teraz nadszedł czas na powrót do funkcjonowania sprzed czasów pandemii. Wynika z tego wiele radości, ale również obaw.
Zachowania, które mogą pojawić się w związku z powrotem dziecka do nauki stacjonarnej
- niechęć wyjścia dziecka z domu do szkoły
- brak motywacji do nauki
- pogorszenie koncentracji uwagi
- zaburzenia nastroju,
– lęk
– stres
– depresja
– kłopoty ze snem
- unikanie rówieśników
Niechęć wyjścia dziecka z domu do szkoły
Prawdopodobnie dziecko nie robi tego, aby nas celowo zdenerwować. Wynika to z jego obaw, bo nie wie co je czeka.
RODZICU!
– wykaż się dużą cierpliwością
– wykaż się empatią w stosunku do obaw dziecka
– staraj się zniwelować te obawy, np. przypomnij z nim najlepsze chwile, które przeżyło w szkole
Pogorszenie się ocen u dziecka tam, gdzie do tej pory nie miało z nauką problemów, jest to bardzo wyraźny znak, że nie przystosowało się w pełni do powrotu.
RODZICU!
– wykaż dużą cierpliwość w stosunku do dziecka
– daj mu wsparcie i motywację do działania
– bądź w stałym kontakcie z nauczycielami w celu monitorowania sytuacji
Brak motywacji do nauki, pogorszenie koncentracji uwagi
Jeśli dziecku przychodzi z trudem wykonywanie prostych dla niego zadań i ćwiczeń, a do tej pory robiło je sprawnie bez żadnych problemów, może to być oznaką osłabienia koncentracji i uwagi.
RODZICU!
– zadbaj o środowisko pracy przy odrabianiu lekcji
– postaraj się zminimalizować ilość bodźców wokół dziecka
– przed nauką dobrze wywietrz pokój, zadbaj, aby temperatura powietrza w pomieszczeniu wynosiła 20-22° C.
Zaburzenia nastroju
Rozdrażnienie czy też złość bez konkretnego powodu może to być skutek stresu czy lęku związanego z powrotem do szkoły.
RODZICU!
– postaraj się zapewnić dziecku dużo wsparcia
– daj mu poczucie bezpieczeństwa, rozmawiaj z dzieckiem
– rozładuj napięcie np. poprzez wyjście na spacer.
Zaburzenia nastroju
Utrata poczucia własnej wartości, zaniżona samoocena, poczucie bycia bezwartościowym, niepotrzebnym może być powodem depresji spowodowanym długim czasem izolacji.
Fizyczna depresja może objawiać się złym samopoczuciem: bólem głowy, bólem mięśni i stawów czy brakiem apetytu .
RODZICU!
– rozmawiaj z dzieckiem, aby wzbudzić w nim świadomość że nie jest samo
– zwróć się o pomoc do specjalisty (poradnia psychologiczno-pedagogiczna, psycholog, psychiatra)
– telefon antydepresyjny 22 594 91 00
Dziecko analizuje to, co zdarzyło się w ciągu dnia lub co je czeka, szczególnie, jeśli to coś stresującego . Może mieć wtedy problemy ze snem.
RODZICU!
– postaraj się, aby dziecko szło spać zawsze o tej samej porze
– dobrze wywietrz pokój
– nie pozwól oglądać telewizję na dwie godziny przed snem
– stwórz wyciszającą i relaksującą atmosferę przed snem
Unikanie rówieśników
Mówimy, że dziecko jest wycofane, gdy nie jest zainteresowane swoim środowiskiem, swoimi kolegami, rówieśnikami. Prawdopodobnie może być to również skutek długiej izolacji.
RODZICU!
- postaraj się na nowo przybliżyć kolegów naszego dziecka
- możesz zorganizować jakieś aktywności, która będą dla nich atrakcyjne
- spróbuj wspólnie zorganizować czas dla swojego dziecka i jego kolegów
Rodzicu! Pamiętaj, że może Ci pomóc ?
- Wychowawca
- Dyrekcja szkoły
- Pedagog szkolny, psycholog szkolny
- Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna w Grójcu – 48 664 23 56
